Het lijkt alsof ik niets te bieden heb. Misschien ben ik te streng voor mezelf en moet ik mezelf wat meer ademruimte gunnen. Het is allemaal zo veranderd sinds ik gescheiden ben. Blijkbaar ben ik toch niet echt een persoon om alleen te zijn. Iemand die met beide voeten op de grond staat en die wel zin heeft in een avondje uit, zonder verplichtingen, gewoon als vrienden. Wat denk je ervan?
Maak contact met haar