Het was vroeger op school al zo ik hoorde net nergens bij. Was te licht voor de donkere, te donkere voor de lichten. Met mijn geloof hoorde ik al helemaal nergens bij want dat had ik niet. Om een lang verhaal kort te maken. Ik heb mij wel vermaakt maar heb het wel allemaal alleen moeten doen. Ik zou ook ontzettend vraag iemand om mij heen willen hebben waar mee ik kan lachen om de domste dingen. Dat wij er over 10 jaar op terug kijken en dan weer die zelfde lachkick krijgen. Medelijden met mij h
Maak contact met haar