Toen ik met mijn man trouwde wist ik dat het wel eens van korte duur kon zijn. Hij was al heel lang ziek en opgegeven. Dat weerhield mij er niet van om toch met hem te trouwen en wij hebben toch nog bijna 18 jaar van elkaar kunnen genieten. Nou is hij er helaas niet meer, heb ik twee prachtige geadopteerde kinderen maar niemand om het mee te delen. Een levenspartner hoeft voor mij niet gelijk, maar een goede gesprekspartner, een schouder of een arm om mij heen is iets wat ik toch wel ontzettend
Maak contact met haar